Wat betekent hersenactiviteit?
Om deze vraag te beantwoorden, moeten we eerst vaststellen wat de hersenen eigenlijk zijn. De hersenen zijn het gedeelte van het centrale zenuwstelsel dat zich in het hoofd bevindt - dit is althans het geval bij gewervelde dieren, waaronder de mens. Volgens de huidige kennis wordt het grootste deel van het menselijk lichaam bestuurd vanuit de hersenen. Dit gebeurt door sterk met elkaar verbonden neuronen of zenuwcellen. Denken, waarnemen, voelen, handelen, bewegen, reageren enz. zijn, eenvoudig gezegd, impulsen die plaatsvinden tussen deze neuronen en informatie die wordt doorgegeven.
Aangezien een menselijk brein uit ongeveer 100 miljard neuronen bestaat, is er een heleboel communicatie gaande die hersenactiviteit (of hersenactiviteit) wordt genoemd. Dus informatie flitst constant heen en weer in de hersenen. Zelfs als we slapen, is er een verbazingwekkende hoeveelheid hersenactiviteit. Wetenschappers kunnen deze activiteit zichtbaar maken met behulp van een EEG (electroencephalografie). Dit meet en registreert de spanningsschommelingen in de hersenen.
Hoe meet je hersenactiviteit?
Om nu de hersenactiviteit te kunnen meten door middel van een EEG, plaatst een wetenschapper, een onderzoeker of een arts - afhankelijk van de reden voor het onderzoek - elektroden op het hoofd van de proefpersoon (afzonderlijk of als een kapje). De spanningsschommelingen die optreden in de hersenen of tussen neuronen in verschillende toestanden en tijdens verschillende activiteiten veroorzaken ook spanningsverschillen op de hoofdhuid en dus tussen de elektroden. De frequentie en intensiteit van deze spanningsschommelingen kunnen met curven op een computerscherm worden weergegeven.
Waarom meet je hersenactiviteit?
Hersenactiviteit wordt om zeer uiteenlopende redenen gemeten: om redenen van algemeen onderzoek, om medische redenen zoals een vermoedelijke ziekte, maar ook om inzicht te krijgen in slaapstoornissen die met behulp van een meting beter kunnen worden onderzocht. Afhankelijk van de resultaten van een EEG, kan het zinvol zijn verder onderzoek te verrichten met een zogenaamde functionele magnetische resonantie beeldvorming. Dit is een tomografie van de hersenen of delen van de hersenen.
Functionele magnetische resonantiebeeldvorming wordt vaker gebruikt bij studies met herhaalde stimulansen. Een herhaalde stimulus betekent dat proefpersonen reageren op bepaalde omstandigheden of bepaalde taken oplossen en handelingen moeten verrichten op een vooraf bepaald resultaat (bv. "druk op knop A wanneer u voorwerp B ziet"). De geregistreerde gegevens kunnen worden vergeleken met de resultaten van een andere taak of zelfs met de gegevens van een rustfase waarin geen taken hoeven te worden opgelost.
Hersenactiviteit heeft ook veel te maken met een goede bloedtoevoer naar de hersenen. Als een lichaam of een brein actief is, kan dit een positief effect hebben op de bloedtoevoer naar de hersenen. Met hersengolfmetingen kan dus worden bepaald hoe de bloeddoorstroming en de mentale fitheid van een brein is. Als de hersenen goed van bloed worden voorzien, leidt dit ook tot spanningsveranderingen tussen de neuronen, die met een EEG kunnen worden gemeten. Evenzo kan met hersentomografie zeer duidelijk worden aangetoond welke delen van de hersenen in rust- of actieve fasen beter of minder goed van bloed worden voorzien.
Lichaamsbeweging en hersenactiviteit
In ieder geval is het duidelijk dat beweging de hersenactiviteit positief beïnvloedt. Uit verschillende studies en onderzoeken is gebleken dat dynamisch of actief zitten - zoals op een Aeris Swopper - een betere doorbloeding van de hersenen bevordert, wat leidt tot een hogere hersenactiviteit. Dit resulteert in betere concentratie en prestaties.
